روش های تبدیل عکس به فرم در عکاسی
روش های تبدیل عکس به فرم در عکاسی
شکل یا فرم در ساختار تصویر عنصری اساسی و نخستین چیزی است که با آن اشیا را تشخیص می دهیم.
شکل عنصری دو بعدی است اما نورپردازی و طیف رنگ مایه هایی که به واسطه آن به وجود می آید می تواند به آن ویژگی یا فرم سه بعدی بدهد. شکل ها می توانند با قرار گرفتن در مقابل پس زمینه ای ساده که از نظر رنگمایه با آنها متفاوت باشد، تقویت شده و بیشتر جلوه کنند.
آشکار ترین نمونه این موضوع را می توان در عکس های سایه نما یا ضد نور یافت در اینگونه تصاویر شکل مورد نظر به دلیل از بین رفتن ویژگی های دیگر مانند بافت و حجم مورد تاکید قرار می گیرد.
در این آموزش که توسط مبینا رضوانی نیا از اعضای تیم علمی و آموزشی دایا آماده شده، سعی کردیم به اصلی ترین روش ها به صورت خلاصه بپردازیم.
نور و سایه و سایه نما
نور نقش بسیار مهمی در تبدیل اشیا به فرم دارد یکی از راه های ایجاد فرم به وسیله نور ایجاد سایه های شدید با نور است.
در اثر تابش نور سایه های شدیدی بر روی حجم ها پدیدار می شود این سایه ها شکل های جدیدی پدید می آورند که با تغییرات جهت نور گونه های متفاوتی از فرم را پدید می آورند.
عکاسی با نوری که از پشت به موضوع می تابد کنتراست بسیار بالایی ایجاد کرده، جزییات را کم و فرم سوژه را ساده می کند.
اینگونه تصاویر عکس های ضد نور سایه نما یا سیلوئنت نامیده می شوند. تهیه اینگونه تصاویر در هنگام طلوع و غروب خورشید در حالتی که خورشید در پشت موضوع قرار گرفته باشد امکان پذیر است در این حالت تصویری سایه مانند از موضوع پدیدار می شود که جذابیت گرافیکی بسیار زیادی دارد.
کنتراست زیاد
عکس هایی با کنتراست زیاد در ردیف جذاب ترین موضوع‌هایی به شمار می‌روند که ظرفیت زیادی در آفرینش فرم و فضای ویژه گرافیکی دارند. هنگامی که تصاویر معمولی را به تصاویر با کنتراست زیاد تبدیل میکنیم بخش قابل توجهی از رنگ‌ها و جزئیات آن حذف شده و به گونه ای کاملا سیاه و سفید تبدیل می شود این تغییر شکل در تصویر حالتی فرم گونه را ایجاد می‌کند که از خلوص و سادگی زیادی برخوردار است.
برش عکس یا کراپ
از دیگر روش های تبدیل تصویر به فرم برش بخشی از عکس با نگاهی جستجوگر و کنجکاو است این کار را می‌توان هنگام عکسبرداری از موضوع و یا پس از عکسبرداری بر روی عکس انجام داد.
این موضوع پیوستگی زیادی با مقوله ترکیب بندی در ویرایش عکس دارد به این معنا که در هنگام عکاسی چشم جستجوگر عکاس می تواند بخشی از یک موضوع را با در نظر داشتن موضوع فرم گزینش کرده و عکسبرداری کند.
عکسبرداری نماهای بسیار درشت یا ماکروگرافی
نمای بسیار درشت روشی است که موارد بسیار زیادی از کشف فرم های گوناگون در آن انجام می گیرد.
در عکسبرداری از اشیا با نمای درشت معمولا بخشی از تصویر شیء اصلی به گونه ای بسیار درشت تر از حد معمول نشان داده می‌شود تا جایی که گاه تشخیص اصل شی در برخی از نماهای بسیار درشت غیرممکن و عکس به یک فرم زیبا تبدیل می شود.
در این گونه عکاسی جزئیاتی از موضوع دیده می‌شود که به طور معمول قابل دیدن نیست. نور پردازی اجسام به‌گونه‌ای که سایه وسایل عکسبرداری بر روی آنها دیده نشود از دشواری های عکسبرداری های نمای درشت است.
یکی از برتری های دوربین های دیجیتال این است که در بیشتر آنها توانایی عکسبرداری نمای درشت با کیفیت خوب پیش بینی شده.
دگرگونی تصاویر به وسیله لنز های گوناگون
عکس برداری با لنز های گوناگون تاثیر و جلوه متفاوتی در تصویر ایجاد می کند. هر لنز با توجه به ویژگی های خود تغییراتی در تصویر پدید می‌آورد و گاهی تصویر به دست آمده با اصل تصویر بسیار تفاوت دارد.
قرار دادن بخشی از موضوع در پیش زمینه تصویر و عکس برداری با لنز های واید در ایجاد عکسهایی که فرم بر آنها نقش قابل توجهی دارد عامل مهمی به شمار می رود.
دیدگاهتان را بنویسید